Μη μου λες εμένα ότι δεν πίνεις καφέ! ΜΗ ΜΟΥ ΛΕΣ ΕΜΕΝΑ ΟΤΙ ΔΕΝ ΠΙΝΕΙΣ ΚΑΦΕ, ΕΙΠΑ!
ΑΚΟΥΣΕΣ;
Είσαι ψεύτης, κλέφτης, εκπρόσωπος και αντιπρόσωπος, μη μου λες εμένα ότι δεν πίνεις καφέ, ΚΡΑΤΑΩ ΚΑΠΑΚΙ ΤΟΥ ΣΤΥΛΟ, ΦΥΓΕ ΑΠΟ ΜΠΡΟΣΤΑ ΜΟΥ ΘΑ ΣΤΟ ΚΑΡΦΩΣΩ ΣΤΟ ΚΡΑΝΙΟ, μα τη ΜΠΑΝΑΓΙΑ!
Ποιος την παλεύει χωρίς καφέ, ρε; Με δουλεύετε;
Κατ’αρχήν φιλαράκι, είναι παράνομο. Ο νομοθέτης είναι σαφής:
Νόμος 35410 Άρθρο 4 Παράγραφος 7
Με κάθειρξη τουλάχιστον δέκα (10) ετών και με χρηματική ποινή δύο χιλιάδων εννιακοσίων (2.900) μέχρι διακοσίων ενενήντα χιλιάδων (290.000) ευρώ τιμωρείται όποιος: Αρνηθεί την κατανάλωση καφέ δις ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ημερησίως ή προβεί σε συκοφαντική δυσφήμηση αυτού ως βλαβερού για την υγεία, ξέρωγω.
Ποιος είσαι συ ρε γκιόζη, που λες στο γκόζμο πως ο καφές δεν κάνει καλό; Ποιος είσαι εσύ που διασπείρεις ψευδές ειδήσεις; Ποιος είσαι εσύ που εκθέτεις το κοινωνικό σύνολο σε κίνδυνο και ασύμμετρες απειλές; Προφανώς είσαι ένας εχθρός του κράτους, ένας τρομοκράτης, ίσως προδότης θα έλεγα και προτείνω την θανατική ποινή, ΘΑΝΑΤΟΣ ΔΙΑ ΑΝΑΣΚΟΛΟΠΙΣΜΟΥ! Άμα σου βαστάει, ξαναπές σε άνθρωπο που δεν έχει πιει ακόμα καφέ πρωί πρωί, πως ο εσπρέσσο του κάνει κακό και να βράσει να πιει χαρουπόζουμο ξέρωγω και θα σου πω εγώ σε πόσα δευτερόλεπτα θα σου καρφώσει όλη τη χαρουπιά στο γκώλο, δεν παίζουμε με τα νεύρα ανθρώπου που δεν έχει κυλήσει ακόμα καφείνη στις φλέβες του, ναι;
Έτυχε μια μέρα, ένα μεσημέρι τελείωσε ο καφές στο σπίτι. Κατά σατανική σύμπτωση δεν υπήρχε δείγμα εσπρέσσο, καπουτσίνο, ούτε κόκκος νες, γαλλικού, ελληνικού, Μπαγκλαντεσιανού, μέσης και κοίλης γης. Δεν είχαμε καφέ λέμε, γιοκ. Επίσης δεν υπήρχε προοπτική να αποκτήσουμε επειδή τα ψιλά τα βάλαμε κάτω, 11 σεντς ήταν δεν μας έφταναν και λέμε οκ ΑΥΡΙΟ θα βγάλουμε λεφτά και θα πάμε σούπερ μάρκετ σαν άνθρωποι, ΤΙ ΔΙΑΛΟ δεν πέθανε κανείς επειδή δεν ήπιε μισή μέρα καφέ. Πόσο αφελείς υπήρξαμε, πόσο ρομαντικοί και αθώοι…
Στο μισάωρο της συνειδητοποίησης πως θα πρέπει να τη βγάλουμε χωρίς καφέ, άρχισε να τρέμει το φρύδι μας. Από μόνο του, αφ’ εαυτού του ρε παιδί μου. Ε λέμε οκ, ιδέα μας είναι “χα χα” (αμήχανο χα χα).
Στο δίωρο είχαμε ρίγη.
Στο 5ώρο, το πόδι κλώτσαγε μόνο του. Καθόσουν ξέρωγω και ξαφνικά ΝΤΑΑΑΑΑΑΝ τέντωνε μόνο του, 2 φορές έριξες κατά λάθος σουτ στον σκύλο που έτυχε να περνάει από μπροστά σου. Πήγες να το χαϊδέψεις που έκλαιγε ΝΤΑΑΑΑΑΑΑΝ ξανά κλωτσίδι, έχει ανέβει το δόλιο σε μια ντουλάπα δε λέει να κατέβει, φοβάται.
Το βράδυ ξάπλωσες να κοιμηθείς ε λες οκ, δεν έχω πιει καφέ, θα κοιμηθώ νωρίς. Ναι, σιγά. Μέχρι τις 3 πάλευες με το μαξιλάρι, κάποια στιγμή σηκώθηκες και έφτιαξες ένα χαμομήλι… Το σιγόβρασες, το σούρωσες, το άφησες να κρυώσει, του πρόσθεσες λίγο μέλι, το μύρισες, το δοκίμασες, ΤΟ ΠΕΤΑΞΕΣ ΣΤΟ ΤΟΙΧΟ ΒΡΙΖΟΝΤΑΣ ΤΗ ΜΑΝΑ ΤΟΥ (του χαμομηλιού, ναι) και ξαναξάπλωσες, κάποια στιγμή λογικά έπεσες σε κώμα.
Και ξημέρωσε ο Θεός τη μέρα. Την αποφράδα μέρα. Τη μέρα χωρίς καφέ.
– Χτυπάει το ξυπνητΤΟΒΑΡΑΣΜΕΣΦΥΡΙ.
– Ξυπνάς το παιδί σου για να πάει σχολείο με τη φωνή του ΑΤΤΙΛΑ του Βασιλιά των Ούνων, “ΞΥΠΝΑ ΜΩΡΟ ΝΑ ΠΑΣ ΣΧΟΛΕΙΟΑΡΓΚΚΚΚΚ!!!!!” ανοίγει το παιδάκι τα ματάκια του και βλέπει μπροστά του ΤΟΝ ΜΕΦΙΣΤΟΦΕΛΗ να το γλυκοκοιτάει, φεύγει με τα πιτζαμάκια τρέχοντας, πάει και γίνεται μέλος του ISIS κάτω στη Συρία, κόβει τα λαρύγγια των αλλόθρησκων από τα 6 του, τζιχαντιστής με σωβρακάκι PAW PATROL.
– Πας τουαλέτα. Ναι θα ΄θελες… Χωρίς καφέ φιλαράκο μου, τουαλέτα γιοκ. Μπλοκ, πως το λένε. Φράζει το σύστημα, ΠΑΞΙΜΑΔΙ πως να στο δώσω να το καταλάβεις. Σπρώχνεις, σπρώχνεις, ξανασπρώχνεις, τίποτα! Γίνεσαι κόκκινος σα μπαρμπούνι από το σπρώξιμο, παιδί θα είχες γεννήσει 4 κιλά φυσιολογικός τοκετός τόσες ωθήσεις… ΤΖΙΦΟΣ. Σηκώνεσαι από τη λεκάνη, περπατάς σαν τον Ντόναλντ Ντακ από το σπρώξιμο, αλλά αποτέλεσμα μηδέν.
– Μπαίνεις στο αμάξι, να πας το παιδί σχολείο. Στα μισά της διαδρομής γυρνάς να πάρεις το παιδί, το είχες ξεχάσει στο πάρκινγκ. Ακούς έναν ήχο μέσα στο αμάξι, σαν μπιιιιιιιιιιπ, σαν κουδούνισμα, σηκώνεις το κινητό σου “ΝΑΙ ΠΟΙΟΣ ΕΙΣΤΕ ΚΥΡΙΕ, ΤΙ ΘΕΛΕΤΕ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΜΙΛΑΤΕ” τελικά ήταν το χειρόφρενο, δεν το είχες κατεβάσει, 2 χιλιόμετρα με ανεβασμένο χειρόφρενο τα λάστιχα κάπνισαν σαν σκηνή στο φαρ ουέστ, στα παπάρια σου εσύ, δεν είχες καταλάβει Χριστό.
– Αφήνεις το παιδί σχολείο (όχι στο ΣΩΣΤΟ σχολείο, σε ένα σχολείο, έτσι γενικά), περπατάς λίγα μέτρα ΓΚΑΑΑΑΑΑΑΑΠ καρφώνεσαι σε μια κολόνα της ΔΕΗ, μαζεύεις τις μύτες σου, κάνεις λίγα μέτρα ΓΚΝΤΑΑΑΑΑΑΑΑΑΝ καρφώνεσαι σε μια πινακίδα “ΠΡΟΣΟΧΗ ΟΔΗΓΟΙ ΣΙΓΑ” μην τα πολυλογούμε σε μια απόσταση 50 μέτρων κατέβασες 4 πινακίδες κι έναν φωτεινό σηματοδότη.
– Επιστρέφεις σπίτι σου, με την γνωστή διαδικασία του σηκωμένου χειρόφρενου.
– Πας στη κουζίνα, ξανακοιτάς τα άδεια βάζα καφέ, χώνεις τη γλώσσα σου μέσα σα μυρμηγκοφάγος μπας κι πετύχεις κάναν κόκκο. Κάπου είχες διαβάσει πως στην κατοχή λέει έπιναν ρεβιθόζουμο αντί για καφέ, δεν έχεις ρεβίθια, βράζεις λίγους γίγαντες, βάζεις σκορδάκι, κρεμμυδάκι, ψήνεις στο γκριλ με λίγο μπέικον από πάνω, ωραίο ήταν, αλλά καφές δεν ήταν, παιδιά.
– Οι ώρες περνούν, έχεις μεταμορφωθεί πλέον σε HULK, ο πονοκέφαλος σου τρυπάει το κρανίο και όποιος έκανε το λάθος να σου απευθύνει το λόγο, του έχεις καρφώσει τα δόντια στο σβέρκο. Παίρνεις φόρα και βαράς το κεφάλι σου στον τοίχο, μασάς τα πόμολα, τρως ατσάλι και κλάνεις ταβανόπροκες. ΗΡΘΕ ΤΟ ΤΕΛΟΣ.
Κάπου γύρω στο μεσημέρι, σε λυπάται ο Μεγαλοδύναμος και επιστρέφει το ταίρι σου με προμήθειες. 2 σακούλες καφέδες, 5 είδη εσπρέσσο, 8 βαζάκια νες, 14 χαρτοσακούλες ελληνικό και 9 βυτιοφόρα γαλλικό. Δεν αντέχεις να περιμένεις, βάζεις στο στόμα σου 2 κουταλιές νες και μια κουταλιά ζάχαρη με λίγο νερό, κάνεις μπρλμπλμπλλλλμπλλλ, γαργάρα και καταπίνεις. Δε σε πιάνει, βγάζεις μια 15άρα σύριγγα, τη γεμίζεις καπουτσίνο και τη χτυπάς στο μάτι. Ακόμα τίποτα. Βάζεις υπόθετο μια κάψουλα εσπρέσσο. Γεμίζεις τη μπανιέρα γαλλικό και μπαίνεις μέσα. Σιγά σιγά αρχίζεις και συνέρχεσαι.
Κάπως έτσι άδοξα, έληξε το πείραμα ‘24 ΩΡΕΣ ΧΩΡΙΣ ΚΑΦΕ’.
Σας παρέθεσα τα επιστημονικά μου συμπεράσματα και διατυπώνω με σαφήνεια το συμπέρασμα των ερευνών μου: Μη μου λες εμένα ότι δεν πίνεις καφέ! ΜΗ ΜΟΥ ΛΕΣ ΕΜΕΝΑ ΟΤΙ ΔΕΝ ΠΙΝΕΙΣ ΚΑΦΕ, ΕΙΠΑ!
ΑΚΟΥΣΕΣ;