Αφήνω ένα πρωί, το παιδί στο σχολείο, μπαίνω σε ένα φαρμακείο – πα να πλησιάσω “ΜΗΝ ΕΡΧΕΣΤΕ ΚΟΝΤΑ, ΔΕΝ ΑΝΟΙΞΑΜΕ ΑΚΟΜΑ ΔΕ
Ανέκαθεν μου τη βάραγε στα νεύρα το καλοκαίρι. Παιδιόθεν, με στέλνανε πακέτο οι δικοί μου στο νησί και έμεναν εκείνοι πίσω να
Επιλέγετε μόνοι σας τον άνθρωπο που θα παντρευτείτε. Δεν μιλάω. Διαλέγετε εκκλησία, κλείνετε ημερομηνία – δεν λέω κουβέντα. Προχωράτε ακόμα-ακόμα και στην
Κάθομαι στο γραφείο μου, δουλεύω στον υπολογιστή, με πλησιάζει ο πεθερός μου με περιέργεια, κάθεται πίσω από τον ώμο μου και προσπαθεί
Αφήνω ένα πρωί, το παιδί στο σχολείο, μπαίνω σε ένα φαρμακείο – πα να πλησιάσω “ΜΗΝ ΕΡΧΕΣΤΕ ΚΟΝΤΑ, ΔΕΝ ΑΝΟΙΞΑΜΕ ΑΚΟΜΑ ΔΕ
Είμαι γύρω στα 23-24 κ μου ζητάει να βγούμε ο ιδιοκτήτης του πάρκινγκ που έβαζα το αμάξι μου στη δουλειά, ωραίος τυπάκος,
Υπάρχουν 3 τύποι ανθρώπων. Αυτοί που κουβαλάνε τσάντες, χαρτοφύλακες, μπακ πακς, οτιδήποτε… Και έχουν μέσα, τσΠαναγιάς τα μάτια, πορτοφόλια, κλειδιά, προφυλακτικά, σερβιέτες,