[Διήγημα] Γεννήθηκα μέσα σε μια οικογένεια που το “μπράβο” το έδιναν με το σταγονόμετρο. Οι γονείς μου με ωθούσαν συνεχώς να γίνω
Έχουν οι νεράιδες μαμάδες; Μα και βέβαια έχουν! Νεραϊδομαμάδες! Και τις αγαπούν πολύ! Σήμερα λοιπόν, η Καλή Νεράιδα ετοιμάζει ένα δώρο για
– Blast from the past- Πάμε ένα καλοκαίρι πριν χρόνια στο Βόλο, στο πατρικό της πεθεράς μου. Κάτσαμε καμιά 15ριά μέρες, φύγαμε
Κάθομαι στο γραφείο μου, δουλεύω στον υπολογιστή, με πλησιάζει ο πεθερός μου με περιέργεια, κάθεται πίσω από τον ώμο μου και προσπαθεί
Αφήνω ένα πρωί, το παιδί στο σχολείο, μπαίνω σε ένα φαρμακείο – πα να πλησιάσω “ΜΗΝ ΕΡΧΕΣΤΕ ΚΟΝΤΑ, ΔΕΝ ΑΝΟΙΞΑΜΕ ΑΚΟΜΑ ΔΕ
Είμαι γύρω στα 23-24 κ μου ζητάει να βγούμε ο ιδιοκτήτης του πάρκινγκ που έβαζα το αμάξι μου στη δουλειά, ωραίος τυπάκος,
[Τα βιβλία μου, είναι ως επί το πλείστον, μυθοπλασίες, ΕΕΕΕΕ ΑΥΤΗ Η ΙΣΤΟΡΙΑ, που περιλαμβάνεται στο βιβλίο μου με τίτλο #ΛΑΒ_ΖτΟΡΙ ,
Υπάρχουν 3 τύποι ανθρώπων. Αυτοί που κουβαλάνε τσάντες, χαρτοφύλακες, μπακ πακς, οτιδήποτε… Και έχουν μέσα, τσΠαναγιάς τα μάτια, πορτοφόλια, κλειδιά, προφυλακτικά, σερβιέτες,
Καλώς ήρθατε, people! Εδώ είναι το φυστικόσπιτο! Το λημέρι μου. Αν καταρρεύσουν όλα τα υπόλοιπα, θα με βρίσκετε ΕΔΩ! Πάρτε καφέ κι
Θυμάστε που σας έλεγα για τον κυρ Τάσο, τον άντρα της γειτόνισσας της κυραλεξάντρας, που όλο το διάστημα της καραντίνας δεν έχει